Gouden tip bij keuzestress

Keuzes maken. Soms zo ontzettend moeilijk. Kies je voor het één, of toch voor het ander? Maar wat als anderen het niet eens zijn met je keus? Wat als je keus toch de verkeerde blijkt te zijn? Wat als je anderen ermee teleurstelt, wat als......?

Vandaag had ik een mooi gesprek met iemand in mijn praktijk. Zij zat met een dilemma en vroeg mij advies in hoe zij het beste haar keus kon maken.

Ik moest er even over nadenken, want het laatste wat ik wil, is dat ik mijn persoonlijke mening hierin meeneem. Ik wilde dat zij ging voelen wat werkt voor háár. Mijn mening doet er niet toe.

Zij legde mij de twee mogelijkheden uit en in haar verhaal viel mij iets op. Toen ze de ene mogelijkheid besprak, hoorde ik liefde. Deze optie kwam vanuit een diepere laag. Vanuit liefde en respect voor haar eigen gevoelens en grenzen, en vanuit liefde en respect voor haar omgeving. EN ze zou er waarschijnlijk ook anderen mee teleurstellen. Er zat een angst in voor scheve gezichten.

De andere optie die zijn omschreef, kwam meer vanuit aanpassen, de goede vrede bewaren, doen omdat anderen dit van je verwachten. Een veilige weg, want niemand wordt hier bezeerd. Niemand? Nou, alleen zij dan. Want zij gaat hiermee voorbij aan wat goed voelt voor HAAR.

Ik vroeg haar om niet meer te praten, maar om te voelen welke optie vanuit liefde genomen gaat worden en welke vanuit angst. Haar ogen werden groter en het leek ineens zo simpel.

Ze voelde duidelijk een groot verschil. De eerste optie is liefde, alleen die vervelende stemmetjes die dan van zich laten horen als ze deze keus zou maken... "Ja, maar... Wat als..?" Deze maakten haar onzeker.

Dan is er nog een keus om te nemen. Wil je leven vanuit je hart? Of blijf je leven vanuit je hoofd? Diep van binnen weten we daar allemaal het antwoord op. Leven vanuit je hart is verdomd moeilijk. Keuzes maken waarbij je anderen mogelijk kwetst, zijn verdomd moeilijk. Maar op de lange termijn, wordt het een stuk moeilijker als je jezelf maar blijft vergeten en in een hoekje weg blijft zetten als onbelangrijk.

De keus die zij maakt? Dat weet ik niet. Ik hoop dat ze kiest voor wat goed voelt voor haar, welke keus dat ook is. Ik denk dat je geen verkeerde keus kunt maken. Want ook van foute keuzes leer je. Groei je.

Dus waar zijn we nu eigenlijk bang voor? :)