Een lastig kind of een lastig gezin?

Tijdens mijn carrière als leerkracht heb ik door de jaren heen veel kinderen voorbij zien komen met gedragsproblemen. Kinderen die in therapie gingen om aan hun problemen te werken. En dat raakt me keer op keer. Die kinderen worden uit het gezin gehaald en buiten het gezin wordt moet er gewerkt worden aan problemen die IN het gein plaatsvinden. Hoezo?!

De leefwereld van een kind is die waarin de ouders en broertjes en/of zusjes de grootste rol spelen. Al vanuit de buik van de moeder is een kind in staat om de energie van het gezin op te vangen. In het mooiste geval is er vooral liefdevolle energie aanwezig. Maar ruzie, stress en spanning zijn meestal niet te vermijden. Ook dát voelt een kindje al vanuit de buik.

In de opvoeding van een kind zijn de ouders het allergrootste voorbeeld. Kinderen zien, voelen, observeren precies wat de ouder doet! Hoe de personen in het gezin met elkaar omgaan, dat wordt voor een kind de realiteit. Dus als een kind bijzonder of lastig gedrag vertoont, waarom houden we het kind hier dan verantwoordelijk voor? Waarom verwachten we van een kind verbetering door 8 therapie sessies van 1 uur per week? Wat je hiermee bereikt is dat het kind de overtuiging ontwikkeld niet goed genoeg te zijn, raar of lastig te zijn. Buiten de boot te vallen. Hierdoor zal het zelfbeeld en de eigenwaarde een flinke deuk oplopen!

Mijn missie is, dat er steeds meer mensen zullen zijn die naar het totaalplaatje kijken. Naar het kind als onderdeel van het gezin. En als het mis gaat, er gewerkt wordt met het HELE gezin. Dat ouders de moed hebben om óók naar zichzelf en hun aandeel te kijken. JUIST naar zichzelf en hun aandeel. Want dat is waar het voor een kind begint! Bij dit proces mogen ouders hun kind steunen en het proces SAMEN aan gaan. Het goede voorbeeld geven: “In ons gezin leren we van fouten en leren we van en met elkaar. En als dat niet lukt, vragen we hulp, zodat we met elkaar kunnen groeien”.

Want zo hoort het toch? Een hecht gezin begint met het samenpakken van de verantwoording. Hierin aan de ouder de schone taak om het goede voorbeeld te geven.

Monique